Koty rosyjskie niebieskie to prawdziwa kocia arystokracja. Srebrne futro, smukła sylwetka i dystyngowany wygląd sprawiają, że są ozdobą każdej wystawy.

Historia rasy

Przez pewien czas istniały różne, sprzeczne opinie o pochodzeniu tej rasy. Być może wynikało to stąd, że rasa znana była kiedyś pod trzema różnymi nazwami – kot niebieski archangielski, kot maltański oraz kot rosyjski niebieski. Obecna nazwa została oficjalnie przyjęta dopiero w latach 40-tych. Istnieją dowody, że rasa ta rzeczywiście wywodzi się z Rosji, nawet dzisiaj spotyka się tam dzikie koty o podobnych cechach zewnętrznych. Rasa ta jest rasą naturalną, nie pochodzi z krzyżówek innych ras. Podobno były to ulubione koty rosyjskich carów. W latach sześćdziesiątych XIX wieku zostały sprowadzone do Anglii. Pierwsza wystawa, w której brały udział, miała miejsce w 1875 roku i koty te wystąpiły na niej w kategorii kotów niebieskich. Własną kategorię otrzymały dopiero w roku 1912. Obecnie znana jest tylko jedna odmiana tej rasy – w Wielkiej Brytanii wyhodowano eksperymentalnie białą odmianę kota rosyjskiego. Nie zyskała ona jednak dużego zainteresowania i jest obecnie bardzo rzadko spotykana.

Spokrewniona z kotem rosyjskim niebieskim jest rasa Nebelung będąca jego długowłosą odmianą.

Wygląd

Budowa
Budowa ciała smukła, wydłużona, drobnokoścista, lecz dość muskularna, ogon długi i szczupły.

Głowa
krótka, o klinowatym kształcie, nos średniej długości, prosty.

Nogi
długie, drobnokościste, ale dość muskularne i silne, proporcjonalne, tylne nieco dłuższe niż przednie.

Stopy
małe, zaokrąglone, o miękkich poduszkach – czasem odnosi się wrażenie, że kot stąpa na palcach.

Uszy
stosunkowo duże, trochę spiczaste, o skórze delikatnej i cienkiej, sprawiającej wrażenie przezroczystej.

Szata i umaszczenie
Futro odznacza się pięknym, niebiesko-srebrnym kolorem, a do tego taką miękkością, że o kotach tej rasy mówi się „żywe pluszaki”. Sierść powinna być gęsta, składać się z dwóch rodzajów włosów i odstawać od ciała.

Oczy są duże, mają kształt migdałów i są zawsze intensywnej, zielonej barwy.

Charakter

Koty tej rasy są bardzo inteligentne, wrażliwe i subtelne. Bardzo przywiązują się do właściciela, starają się nie tracić go z oczu, często chodzą za nim jak pies. Są domatorami, rzadko wyprawiają się na wędrówki po okolicy. Są raczej ciche i nieśmiałe, nie miauczą głośno. Są zwinne i ruchliwe, rzadko jednak coś zrzucają czy niszczą. Lubią tez zabawę małymi zabawkami. Chętnie okazują uczucia, uwielbiają towarzystwo człowieka, dobrze czują się wśród dzieci. Źle znoszą samotność i nie maja kłopotów z przyzwyczajeniem się do obecności innych zwierząt, w tym także psów. Obcych traktują z duża rezerwą, ale nie są z natury strachliwe. Ich inteligencja sprawia, że można je nauczyć wielu rzeczy.